Het kaderstellend debat is een jaarlijks terugkomend debat voor de begroting van het komend jaar. Elke partij geeft in grote lijnen weer wat zij belangrijk vinden en waarvoor zij het komend jaar aandacht willen.

Hierbij onze inbreng tijdens de raadsvergadering van 9 juli 2015 van met aandacht aan de volgende onderwerpen:

* WMO / Huishoudelijke hulp
* Grondbeleid / vastgoedbeleid
* Baanbrekers
* Regionale samenwerking
* SLEM
* Centrum Waalwijk / Parkeren in Waalwijk
* Kinderboerderij ’t Erf
* Notenkrakers/Djemm en overige verenigingen
* Waalwijk Wonen
* Etc…

Heeft u op of aanmerkingen na aanleiding van onze inbreng, dan horen wij dat graag. Dit mag per email: [email protected] of door contact op te nemen met een van onze raadsleden.

Waalwijk, 9 juli 2015

Hieronder de volledige bijdragen van Frank den Brave:
Geachte voorzitter, mede raadsleden, leden van het college en verdere aanwezigen;

De kaderstelling is het moment waarop de gemeenteraad zijn stempel op het beleid mag zetten. Het is alleen jammer dat nooit echt gebeurt, maar dat is nou eenmaal het gevolg van coalities van partijen met sterk uiteenlopende ideologische achtergrond. Dat is geven en nemen, en daardoor liggen de kaders eigenlijk altijd al 4 jaar vast. Het zorgt voor een stabiele basis, maar ook voor een weinig inspirerend politiek schouwspel. Misschien is dat één van de redenen voor de matige politieke betrokkenheid van onze burgers. Wat meer vuurwerk zou niet gek zijn.

Vandaag bespreken we de kadernota voor het jaar 2016. In de geest van deze tijd praat dit document voornamelijk over geld, het hete hangijzer van tegenwoordig. Wat hebben we, hoe komt dat en wat kunnen we daarmee doen. Opvallend is dat er veel uitgaven onontkombaar zijn, en dat wat er dan overblijft eigenlijk in vorige jaren al bestemd is voor grote en dure projecten. We doen het dus financieel goed, maar er blijft weinig geld over voor nieuw beleid, en dat is jammer. Het is mooi dat het college zegt graag andere meningen te horen, maar de ruimte om op basis daarvan tot een andere invulling van de kaders te komen is er niet. Daarvoor ligt er al veel te veel vast.

Toch wil GroenLinksaf wat zaken benoemen die binnen die beperkte kaders ingevuld zouden kunnen worden. We beginnen voorzichtig met de WMO. Het hele gedoe rond de huishoudelijke hulp heeft ons flink bezig gehouden, en we zijn er nog zeker niet klaar mee. De bezwaarprocedure loopt nog, en de minister waarschuwt regelmatig dat we eventuele problemen die daardoor ontstaan zelf op moeten lossen. Dat zou geld kunnen kosten, kan de portefeuillehouder zeggen wanneer we daar duidelijkheid over krijgen? Verder kunnen mensen die hun Huishoudelijke Hulp niet kunnen betalen bijzondere bijstand krijgen, helaas moeten ze de zorg dan wel zelf maandelijks voorfinancieren. Als je bijstand nodig hebt om iets te kunnen betalen is voorschieten misschien teveel gevraagd. GroenLinksaf heeft de wethouder gevraagd te kijken naar mogelijkheden dit op te lossen. Dat kost ons niets en tast dus de kaders niet aan, het neemt wel problemen weg die het onbedoelde gevolg zijn van door ons genomen besluiten. Graag een korte uitleg over de stand van zaken.

In deze nota wordt gesproken over de overheveling van de reserve grondexploitatie naar de Algemene Reserve, maar de raad geeft daar nog geen toestemming voor. Wij moeten dat stukje van de kadernota dus anders, oftewel niet, lezen. Formeel juist, maar daar zit een verhaaltje achter. In November 2014 is een motie unaniem aangenomen die het college opgedraagt in samenspraak met de raad een visie op te stellen voor het vastgoedbeleid, waaronder een jaarlijkse rapportage aan de raad, en hiervoor bij de kaderstelling een voorstel te doen. De invulling die het college hieraan gegeven heeft is als volgt: de mening van de raad is niet gevraagd, de gevraagde rapportage lag een maand geleden vertrouwelijk ter inzage en na het zomerreces zal het college ons vertellen hoe het college met ons vastgoed wil omgaan. Vooruitlopend daarop is het besluit genomen de reserve grondexploitatie in de Algemene Reserve te laten vloeien, en dat heeft de raad terug laten draaien. De mening van de raad over die reserve is duidelijk, maar GroenLinksaf vraagt zich af of de genoemde invulling van de motie acceptabel is als je hem legt naast wat er nu eigenlijk van het college gevraagd werd. Wij nodigen alle fracties uit hier hun mening over te geven. Overigens verlaagt het terugdraaien van het genoemde besluit de theoretische hoogte van de Algemene Reserve naar 3,9 miljoen, en dat is relatief laag, zeker in relatie tot de in de nota genoemde risico’s.

Verder spreekt uw boekje de verwachting uit dat Baanbrekers binnen een aantal jaren zwarte cijfers zal laten zien. Wij hopen met u dat dat gebeurt. Baanbrekers bestaat uit een aantal verschillende onderdelen, eerder hebben wij aangedrongen op het onderzoeken van samenwerking van een aantal van die onderdelen met bijvoorbeeld de Diamantgroep in Tilburg. Wat GroenLinksaf betreft zou dat het logische gevolg zijn van de samenwerking die wij soms gedwongen, soms vrijwillig met de regio aangegaan zijn. Synergie biedt voordelen, zoek die dan ook. Dit soort samenwerking zal in de toekomst toch gezocht moeten worden. Waarom zouden we hiermee wachten Wethouder?

Helaas is regionale samenwerking een ongemakkelijk politiek item geworden, en er zijn nog heel wat duinen te beklimmen om verder te komen dan de lat-relatie die we nu met onze buren hebben. Toch zijn er uit die samenwerking mooie voordelen te halen. Natuurlijk de 5 grote zaken waar we al jaren de fraaie engelse termen van kennen; leisure enzo, maar ook kleine zaken als de harmonisering van niet specifiek lokale belastingen kunnen voordelen brengen, denk aan de toeristenbelasting. Het lijkt verder logisch als mensen die bijvoorbeeld een Bed and Breakfast willen beginnen in Waalwijk dezelfde regels moeten volgen als in Kaatsheuvel, maar dat is niet zo, en juist dat soort onlogische lokale verschillen zijn voor veel mensen moeilijk te begrijpen. Er zal op korte termijn geen samenwerking komen die regionale belangen belangrijker maakt dan lokaal eigenbelang, een duingemeente zit er voorlopig niet in. Zou het uitgangspunt van ons beleid daarom moeten zijn dat samenwerking voornamelijk het belang van Waalwijk moet dienen? Dat is het standpunt dat onze partners in deze Gemeenschappelijke Regeling ingenomen hebben: hoe worden wij er beter van. Hoe denkt het college hier over?

Vorig jaar hebben wij als raad de uitbreiding van de Leest mogelijk gemaakt, bedoeld om de mogelijkheden voor amateurverenigingen te vergroten. Wij zijn geschrokken van de bedragen die genoemd worden voor het gebruik van de nieuwe kleine zaal. Afgezet tegen wat er geboden wordt is de huur hoog. Graag vragen wij de portefeuillehouder te controleren of onze investering ook het effect heeft dat wij voor ogen hadden, een lagere drempel voor amateurverenigingen. Overigens bereiken ons van verschillende kanten geluiden dat de Leest programmeert voor de grote gemene deler, publiekstrekkers dus. Begrijpelijk, de Leest moet haar grote zaal vullen, en dat doe je nu eenmaal niet met voorstellingen die kleinere doelgroepen als publiek hebben. De kleine zaal zou dat probleem op kunnen lossen. Dat is iets waar je op in zou moeten zetten, graag aandacht hiervoor.

Onze verbeterde financiele positie laat duidelijk zien wat ons college belangrijk vindt. Er wordt gekozen voor een verhoging van de bijdrage aan het SLEM met €120.000 per jaar, een opvallende keuze als er op andere gebieden fors bezuinigd moet worden. We begrijpen de keuze wel. Ook GroenLinksaf maakt zich zorgen over ons zieltogende centrum, en om het te redden is het SLEM volgens een van haar eigen woordvoerders goud waar we vrij over kunnen beschikken. GroenLinksaf vindt het SLEM een mooi plan, maar de redenering dat je 9 miljoen Euro moet investeren omdat verplaatsing van het Schoenmuseum ons centrum gaat redden beschouwen wij als een gok met gemeenschapsgeld. We zijn niet tegen de plannen rond het SLEM, maar zo makkelijk zal de al jaren durende achteruitgang van ons centrum niet te stoppen zijn. Daar is meer voor nodig.

Één van de problemen waar ons centrum zich mee geconfronteerd ziet is de manier waarop Waalwijkers betaald parkeren beleven. Parkeerbelasting, want dat is het, was ooit bedoeld om te zorgen dat er genoeg parkeerplaatsen waren voor de bezoekers van het centrum, en we kunnen constateren dat dat gelukt is. In 2006, 9 jaar geleden, heeft een raadswerkgroep onderzoek gedaan naar betaald parkeren in Waalwijk. En ja: GroenLinksaf stond er toen anders in dan nu wethouder van Groos. Ons parkeerbeleid werd met een 3,2 gewaardeerd en 76% van de invullers van de enquete gaven toen al aan regelmatig uit te wijken naar parkeervriendelijkere buurgemeenten. Helemaal verrassend is wat er nu gebeurt dus niet, maar in 2006 was internetshoppen nog nieuw en geen bedreiging, en daarom had de uitkomst van dat onderzoek niet heel veel invloed op het parkeerbeleid. GroenLinksaf heeft in 2011 ook gesproken over het aanpassen van de parkeertarieven, maar ook toen was een meer dan normale afname van het centrumbezoek nog niet aan de orde. Nu is die situatie anders. in Kaatsheuvel willen de Lidl en Emte uitbreiden, in de Albert Hein daar moet je over de koppen lopen. In Waalwijk is de Aldi met de noorderzon vertrokken, de Jumbo sluit haar deuren omdat ze hier de kost niet kunnen verdienen terwijl ze in de rest van Nederland nieuwe winkels blijven openen. De kleine Albert Hein aan het Bloemenoordplein doet het beter dan de grote in de Els. Waalwijk heeft straks meer mensen die werken voor virtuele dan voor echte winkels.
Een groot deel van de panden in het centrum staat leeg, we huren nog een manager, we doen een mega investering in een museum, maar volgens een professor krijgen bezoekers van Waalwijk Centrum simpelweg geen waar voor hun parkeergeld.

Terugkijkend was het misschien niet slim in 2013 alle parkeeropbrengsten te bestemmen voor het GOL. Toen al hadden we kunnen weten dat dat een probleem zou worden, het internet en de veroudering van ons centrum zijn niet gisteren ontstaan. Als we koopkracht uit de omliggende plaatsen terug willen halen naar Waalwijk zullen we iets extra’s moeten bieden, belemmeringen moeten opruimen. GroenLinksaf is tegen onnodig gebruik van auto’s, we zien het liefst zo min mogelijk blik in het centrum. Wij staan voor goede parkeermogelijkheden, maar dan voor fietsen en liefst gratis. Die idealistische insteek betekent echter niet dat we om ons gelijk te halen willen accepteren dat ons centrum kapotgaat. Het probleem van het centrum moet opgelost worden voor we ons druk gaan maken over teveel auto’s of het gat dat wegvallende parkeerinkomsten in de begroting slaan. Als we dat negeren kijken we straks naar heel andere gaten. Het voorlopig gratis maken van de eerste twee uur parkeren zou wat lucht kunnen geven, en op termijn kunnen we dan kijken of de kwaliteit van ons centrum betaald parkeren weer de moeite waard maakt. Als we de slagbomen ooit werkend krijgen tenminste. Eventueel zijn we bereid hier een motie over in te dienen, maar graag horen we eerst wat de andere raadsfracties willen doen om ons centrum de best mogelijke kans op herstel te bieden.

Omdat kaders ook gesteld worden door de mate waarin de burgers zich door de politiek bediend voelen de volgende opmerking. Al jaren proberen wij de Waalwijkse burger te betrekken bij de politiek. Prima, 42% is wel heel weinig. Het is juist daarom vreemd dat de gemeenteraad alleen burgerinitiatieven accepteert als minimaal 200 mensen die persoonlijk komen aankondigen bij de gemeente. Bent u zich er als raad bewust van dat wij dat eisen? Wij komen daar op een later moment nog op terug.

Dan nog een aantal opvallende problemen waar wij aandacht voor willen vragen. De Hooisteeg is een beetje de Heintje Davids van de Waalwijkse bouwplannen geworden. Groots aangekondigd, in het niets verdwenen, teruggekomen, weer verdwenen, plotseling aan de hand van lelijke en niet passende plannen weer in beeld en na veel rumoer weer verder niets van gehoord. Hoe staat het er mee?
De Kinderboerderij, de Scouting en de Notenkrakers/Djemm zijn door de meeste Waalwijkse raadsfracties met enthousiasme en begrip ontvangen, dus zou het mogelijk moeten zijn iets voor deze mensen te doen. Zoals onze wethouder financiën altijd zegt: het is aan uw raad om te beslissen wat u met het geld wilt doen. Het dinsdag ontvangen memo over AZG en Tachos is mooi, maar er is nu eenmaal geld nodig om een aantal van deze plannen te verwezenlijken, en daar beslist inderdaad de raad over.

Dat laatste brengt ons bij het initiatief Waalwijk Wonen. Alom gezien als een goed iets dat prima past in deze tijd waarin wij willen dat ouderen zolang mogelijk zelfstandig blijven, maar verder willen we als Waalwijk niet gaan. Daar kan je het als raadsfractie mee eens of oneens zijn, maar het is wel aardig als een “nee” vergezeld gaat van een goede motivatie, zeker als er niet direct om geld gevraagd wordt. De weigering om een garantstelling af te geven omdat “Waalwijk geen bank wil zijn” komt vreemd over als je in het jaarverslag kijkt hoe vaak en voor wat voor bedragen de gemeente dat eerder wel gedaan heeft. Graag een herwaardering van de opstelling van het college. Met dit soort projecten geef je positief inhoud aan de nieuwe uitgangspunten van ouderenbeleid, zonder dat het ons een cent kost!

Voorzitter, afsluitend. Het grootste deel van de door ons genoemde zaken hoeft niet structureel of veel geld te kosten. GroenLinksaf heeft de wijsheid niet in pacht, maar daar staan we in deze raad gelukkig niet alleen in. We constateren dat politiek nu door onze burgers wordt ervaren als een belemmering, en ondanks onze grote kanteling van nee tenzij naar ja mits zijn we te vaak bezig met de heel erg belangrijke grote dingen terwijl het nu juist de kleinere dingen zijn waarmee je mensen het gevoel geeft gezien te worden. Kleine problemen die vaak makkelijk opgelost kunnen worden, los van alle onontkombare ellende. Wellicht dat we daarmee meer Waalwijkers kunnen overtuigen van het nut en de noodzaak eens in de 4 jaar ons fundament der lokale democratie te verstevigen. Het zou mooi zijn als dat meer inhoud kreeg dan slechts een mooie zin op een historisch correcte leren muur in de raadzaal.
Tot zover…..