Op dinsdagavond 7 juli zijn we met een aantal mensen o.l.v. Ton Stokwielder op excursie geweest. Het thema werd: Horen, Zien, Ruiken, Voelen en…Wachten.

De haag

We gingen op weg naar de grote historische rode beuk. Eerst kwamen we in een laantje waar Ton ons vroeg of we dat rijtje bomen kenden. Het bleek een oude beukenhaag te zijn die inmiddels flink was uitgegroeid. Door het kappen van omringende bomen wordt ruimte gegeven om deze oude beukenhaag tot een hoge poort uit te laten groeien. Op deze manier wordt zo  op verschillende plekken ruimte gemaakt voor bomen om uit te groeien. Ton heeft met zijn bedrijf  i.s.m. De Efteling een beheerplan gemaakt voor het landgoed.

Beukenweide

Daarna gingen we naar de beukenweide. Hier staan een flink aantal beuken op inmiddels verzuurde grond. We mochten aan de grond ruiken: erg muf. De micro-organismen in de grond kunnen de bomen niet meer genoeg voedsel geven die daardoor langzaam dood gaan. Voordeel hiervan is dat de bomen gastheer zijn voor veel bewoners. Bv. 8 zwarte spechten paren, 5 bonte-, en 2 groene. En veel vleermuizen die iedere avond uitvliegen naar de wijde omgeving tot aan Udenhout. Als je goed luistert kun je ze horen piepen. Onder de vleermuisgaten zie je  grote strepen poep.

In een volgend stukje bos moesten we even 10 tellen stil zijn om te voelen hoe het er was. Hier was het donker en beschut. Even verderop deden we hetzelfde in een klein bosje ratelpopulieren in het open veld. Hier voelde het licht en vrolijk. Hoewel natuurlijk ieder een eigen ervaring had.

Grote Rode Beuk

En daar was de Grote Rode Beuk. Een soort zaal! Zo’n 40 m. doorsnee en er komt elk jaar 30/40 cm. bij. Hij was lang verwaarloosd maar door bemesting is hij weer hersteld. We konden ook goed ruiken dat de grond hier een stuk gezonder is.

Tijd voor  de theepauze. Uit zijn rugzak toverde Ton bekertjes van de St. Wereldboom en een kan met heerlijke thee, die we op een boomstam geserveerd kregen.

Intussen was het tijd voor de terugtocht. In gezwinde pas liepen we achter Ton over een nieuw aangelegd stukje hei , waar een dassenburcht en een grote mierenhoop gepland waren. De dieren waren verstandig en hebben hun eigen stekje gezocht. Daarna nog langs een diepe poel waarvan niet zeker is of het een ven is of een schapenkuil. Tenslotte terug naar het beukenveld waar we ons best hebben gedaan om vleermuizen waar te nemen. We hebben er een paar zien vliegen. (nou ja..)maar ze hadden niet zo veel zin.

We hebben op deze manier in dit kleine stukje bos heel bijzondere dingen gezien dankzij het enthousiaste verhaal van Ton Stokwielder.